Je vader noemt haar Katya
Katya loopt het liefst op haar tenen terwijl ze de deur opent. Haar pruiken wegen soms meer dan haar lichaam.
IJsbreker
Schreven op teer vel
Het woord “schreve” was al vroeg in mijn leven met betekenis beladen.
Glas & Spel
Het glas is niet halfvol. Ook niet half leeg. Het glas is helemaal leeg en bovendien is het kapot.
Zeven gedichten
waarin ik tijdens het nemen van een bad telkens verander in iets anders.
In één ruk naar de Zuidkaap (2)
Het digitale wegennetwerk is niet zo toegankelijk als de weg van asfalt, andersom geldt dit ook.
Een overdreven voorstelling van zaken
Het was een vrijdagochtend toen Boldewijn met gebogen hoofd op het industrieterrein naar kantoor liep.
Eindelijk komen er gasten
Na lang wachten is de stilte doorbroken. Onder het donkere wateroppervlak begint zich iets te roeren.
Zonneschijn
Voor de twintigste keer houdt hij het rode houten blokje binnen handbereik van de kleine zodat die het kan pakken.
Buitenadem
Het was zaterdagmiddag en ik kreeg een joint in mijn hand geduwd die net was rondgegaan.
Hoog tijd
Mijn patrijspoort kijkt precies uit op haar boot. Als ik in de stuurhut zit kan ik haar hele ark zien.
