P29:[{"_33":45,"_35":36,"_37":46},"{\"type\":\"next\",\"value\":{\"data\":{\"author\":{\"displayName\":\"Schnauzer\",\"image\":\"https://res.cloudinary.com/papieren-helden/image/upload/v1635421429/krb5etoqaxlmcezwrcw1.png\",\"imageAuthor\":\"C de la Isla\",\"id\":\"ccd4f5c8-b5f0-4163-8b37-ac06b37046a3\",\"slug\":\"schnauzer\",\"stories\":[{\"id\":\"6e665aa5-2166-4267-aefb-c568c363a38c\",\"slug\":\"schnauzer-schnauzer\",\"title\":\"Schnauzer\",\"type\":\"bio\",\"intro\":\"Schnauzer praat liefst niet teveel over zichzelf\",\"htmlContent\":\"

Schnauzer praat liefst niet teveel over zichzelf

\",\"editionId\":null,\"__typename\":\"Story\"},{\"id\":\"0bc6446e-0f64-4b15-9717-dd2ceed54372\",\"slug\":\"schnauzer-toom\",\"title\":\"Toom\",\"type\":\"story\",\"intro\":\"Ik ben een jongen op het schoolplein. Ik loop op je af.\",\"htmlContent\":\"

Ik ben een jongen op het schoolplein. Ik loop op je af.

Laat een mens niet alleen. Een mens wordt liefst in toom gehouden. Een mens vliegt anders gegarandeerd gierend uit de bocht. Een mens moet niet alleen zijn. Daar komen hersenspinsels van en wanen. Een mens moet kunnen spiegelen, checken, delen, leren, goede raad aannemen. Een mens komt op tweesprongen, kan links of rechts, en heeft geen idee.

De natuurlijke neiging van de mens is om stapelgek te worden. Er zijn er die het lijken vol te houden op het rechte padje. Maar die dan alsnog aquaplannend de hoek om komen schieten, met een vaart die je niet voor mogelijk hield.

Een mens wordt liefst in toom gehouden.

Neem de kunstenaar. De vrijheid van de kunstenaar. Die kan hij niet aan. Want wat moet kunst zijn? En wanneer is het af? Daarom verzint de kunstenaar regels. Die houden de gekte tegen. En dan kan je mooie dingen maken.

Neem een tiran. Een tiran verzint regels, maar dan voor de anderen. De regels zijn er voor anderen. Dat houdt de eigen gekte niet tegen. Daar krijg je een zelfvoldaan, doorgeslagen rothoofd van. Daar komt lelijkheid van en ellende.

Poetin,

klein wit miezermotje van een man, met je kraaloogjes, met je dunne haartjes, je ontbrekende kinnetje, met je penisverlengende tafels, je fallische kankerbommen, je gebrainwashte volk, je yesmen, je goons, je opgekochte, gechanteerde, gecompromitteerde, versteerde, wereldje. Al een jaar of tweeëntwintig zit jij met je blote bastje in het zadeltje. Steeds aloner en autonomer. Je weet het niet, maar je roetsjt op je paard door een bobsleebaan. Ik kijk op de wereldbol en zie die gigantische lap kots liggen. Opgevroten en uitgespuugd. Door jou en je vrienden. En nou. Omdat het niet lukt en je je zin niet krijgt. Denk je aan kernbommen? Je dreigt met kernbommen?

Wat Sergiy zei: Als je zelfmoord wilt plegen, kan dat ook zonder atoomwapens. Doe wat die ene kerel deed, in Berlijn, in die bunker, in Mei 1945.

Ik sta op het schoolplein en zeg Fuck You Putin. Ik sta op het schoolplein en zeg kom maar op dan. Ik sta op het schoolplein en zeg Slava Ukraini!

\",\"editionId\":\"950ebbc9-54be-4731-a344-98132ab60419\",\"__typename\":\"Story\"},{\"id\":\"c207104f-7b98-4d6b-ab52-b860efc49d25\",\"slug\":\"schnauzer-eerste-liefde\",\"title\":\"Eerste liefde\",\"type\":\"story\",\"intro\":\"Ten eerste zijn er de verhaaltjes. De verhaaltjes die ouders je vertelden, je je kinderen vertelt, voor het slapen gaan. Wat gebeurt daar.\",\"htmlContent\":\"

Ten eerste zijn er de verhaaltjes. De verhaaltjes die ouders je vertelden, je je kinderen vertelt, voor het slapen gaan. Wat gebeurt daar.
Verward, gespannen, veel te veel meegemaakt en opgestoken weer die dag. En dan een verhaaltje. Waarin alles kan, zomaar alles kan. Dat sust, dat wiegt.

Ten tweede zijn er stramienen. Laat de ander erge dingen doen, een aantal erge dingen doen, en dan, op een gegeven ogenblik, mogen wij. Laat ons iets verliezen, iets moois, iets groots en prachtigs, en dat moet dan terug. Op zeker moment, moet dat terug. Want van ons.

Zie de kindjes dromen. Fictie kan de wereld goed kapot maken.

Boetsja, Borodjanka, Kramatorsk. De verzonken stad Marioepol, nog onontdekt, waar mobiele crematoria hun ruimwerk aan het doen zijn. Vrachtwagens zijn dat, met een soort buis achterin, denk aan waar je je lege flessen instopt bij de supermarkt. Lijken glijden daarin weg, een buis naar niks, naar voor altijd weg.

Een doorgeslagen land, met doorgeslagen leiders en een grotendeels doorgeslagen volk. Steeds enger wordt de taal. De verzonnen taal. De taal van Untermensch en Übermensch, van gepermitteerde, nee vereiste, want noodzakelijke volkerenmoord. Het zijn nazi's en kindermoordenaars. De anderen.

Nu zit jij in Squid Game. Jij bent de anderen. Opgejaagd, bijeengeveegd, en een bom op jou. Dood voor je je doel bereikt, dood voor je oud mag worden, dood voor je eerste liefde.

\",\"editionId\":\"61dd9451-45f8-469e-9e90-dbf7a15dd8e7\",\"__typename\":\"Story\"},{\"id\":\"4784ae49-7b1e-4ee6-9b60-a84f2742754d\",\"slug\":\"schnauzer-einde\",\"title\":\"Einde\",\"type\":\"story\",\"intro\":\"Ik zie hem niet, de wondergedachte. Niemand heeft hem, iemand verstopt hem.\",\"htmlContent\":\"

Ik zie hem niet, de wondergedachte. Niemand heeft hem, iemand verstopt hem. Zo'n vonk die raast door een kooltje. Zo'n zwart bakje uit een rol van zilverpapier. Daar kan wierook in of hasj of spul. Ken je zo'n kooltje? Dat gloeit. Dat hele bakje gloeit. En jij hangt daarboven met je hoofd en ademt die zware adem. Dat je even denkt er gebeurt niets, maar. Dat je opeens begrijpt, supersnapt, behapt, niet meer stopt met inzien, jouw buik geen buik maar een bodemloos ding een kuil onder je keel geef mij twee patat oorlog drie nutsen.

Je zegt

Luister gasten zo en niet zo en doe niet zo en ga zooo. Druk op die knop van stop nieuwe plaat op dubhop tough pop en stop. dans die dans dans die nieuwe dans die goeie dans laatste kansdans. dans die dans. begrijp je.

een einde hoort abstract te zijn een soort gat in de tijd waar het kromt. waar het zoemt en shaket en niets is wat het is waar het schuift en verschuift en begint. een soort boog snap je. niet dat het te fucking heet wordt er geen water is om je dorst te lessen geen frisse lucht geen niks lucht en dan wel weer water zat om in te verzuipen. een einde hoort abstract te zijn.

ver weg in de tijd zo ver weg dat het wijkt dat het eindeloos lijkt en ook is

moet het einde zijn

\",\"editionId\":\"fdedf813-b31c-44b2-b0fe-166325f030b8\",\"__typename\":\"Story\"}],\"products\":[],\"__typename\":\"Author\"}}}}",["P",46]]