papieren helden

Je schreef me: wat je maakt, moet in je lichaam zitten
In iedere cel van je lichaam, niet in je mening
Je lichaam moet het zich herinneren

Zoals jouw lichaam zich herinnerde dat het schapen zag
Ze stonden doodstil rondom een wak
Waarin een paar van hen terecht waren gekomen

Hagelwitte sneeuw op vuilwitte pakken wol
Eén vuurrode vlek
Een plas bloed had zich in de sneeuw gezogen

Een van de dieren had geprobeerd uit het wak te klimmen
Had zich verwond aan de scherpe wand

Je kon niets doen
Het was te gevaarlijk het ijs op te gaan
Je kon alleen maar kijken

En ontdekte dat kijken een daad was.