papieren helden

en de vrouw kleit haar evenbeeld en de vrouw zoekt haar zwakke plekken op en de vrouw verliest haar duimen in haar dijen ah daar zijn ze weer! en de vrouw mag pas terug als het kloppend is en de vrouw lacht want het klopt en we halen de jury erbij en de jury is unaniem heeft zelfs geen oogcontact nodig want het klopt niet: de vrouw lacht maar het evenbeeld niet en er klinkt een harde zoem en de vrouw vervormt de mond van haar evenbeeld en het is een geconcentreerd werkje en de spanning lijkt kauwbaar en de klei is al aan het harden en de vrouw werpt een blik op de klok en hier waait haar verstand los als bloesem die de tak verlaat en als de vrouw haar verstand weer te pakken kreeg zou ze wel aan haar eigen lach werken maar de vrouw krijgt haar verstand niet te pakken en de vrouw blijft trekken aan de droge klei en nu breken de lippen af het is geen gezicht en nu staat de vrouw met de lippen van haar evenbeeld in haar handen en de vraag is of ze zich realiseert dat ze niets meer te zeggen heeft en stop de tijd

*

vlak voor je raam tot stilstand gekomen een openbaring allemaal fel licht en vleugels van katoen een omhelzing waar je niet van zweet en kijk een aureool met de perfecte afmetingen voor jouw hoofd zet het op en je durft zinnen te zeggen met een volume waar de gemiddelde roedelleider jaloers op is

zelfs tegen mensen die hoe dan ook zullen kwispelen roep je ‘naar je kamer’ en kijk ze gaan op hun tenen je verbiedt al het geluid dat geen lied is omdat een lied al een afgesloten kamer is voor geluid zij die tegenstribbelen maak je slap als het speeldoekje van een baby die daar de ganse dag als een bezetene op kwijlt en als ze dan nog niet luisteren bind je de armen vast en geef je ze een vreselijke jeuk op de rug ‘tot ik het zeg’

zo is soms een openbaring allemaal fel licht gebonk op de ruit uit je mond lekt nacht je kunt je hand niet naar het raam strekken zolang je mondhoeken nat zijn dat is onbeleefd en kijk misschien is dit de nieuwe vorm van oplichting je moet gevaar kunnen ruiken ook als het net uit de was komt maar als je daar het raam voor moet openen is het misschien al te laat zal je zien dat die aureool toch te strak zit het bloed afknelt licht in je hoofd maakt en eerst moet je echt iets eten alles wat je nu opent schrik je af door de stank uit je mond

die beestachtig is weet je nog

*

verder moet je niet denken de tijd in een lichaam te kunnen meten door jezelf als een zandloper op z’n kop te zetten want nadat je speeksel in twee lange draden uit je mond is gaan hangen ziet iemand ze aan voor teugels pakt ze op laat ze vieren in de handen en brengt je met een harde knal tot galop waarna je hinnikt hinnikt een hinnik waarvan het geluid op en neer slaat denk aan een jojo hoe iemand je hinnik aan een touwtje bindt en ermee speelt terwijl je manen worden ingevlochten kippenvel krijg je ervan en ze geven je hooi waar je in stikt maar het is niet het hooi waar je in stikt het is het bloed dat naar je hoofd is gestegen in de korte tijd dat je je verbeeldde een paard te worden van het hele dierenrijk godsamme een beest met een voetafdruk die net niet rond is teleurstellend zoals het meten van de tijd in een lichaam zonder iemand te vragen de stopwatch uit te zetten zodra je stikt kwalijk voor een mens in jouw toestand