papieren helden

Het rommelt

Het rommelt. Ik krijg daar ijskoude rillingen van. Verfrommel de verpakking van kaaskoekjes, een fijn knisperend plastic dat de oren genoeg vult om het gerommel in de verte niet te horen.

Angst is raar spul

Angst is raar spul, je kunt het bijna niet doorslikken en al helemaal niet uitspugen. Het enige wat je ermee kunt is het in je binnenste laten rondtollen, alle facetten ervan bekijken, de angels, weerhaakjes, klemmen en harpoenen voelen prikken, beitelen en boren en als je daar je best op hebt gedaan, zou je bevrijd verder kunnen lopen, op weg naar nieuwe vrees om de procedure mee te herhalen.

Ik ging naar de keuken met een bijl

Ik ging naar de keuken met een bijl. In de keuken haalde ik de kaas uit de koelkast en hakte er een stuk af met de bijl, die ik daarna gebruikte om de spinazie in heel kleine stukjes te hakken. Toen mijn man thuiskwam, stond ik net met de bijl de bieslook fijn te hakken – vanuit mijn ooghoeken zag ik dat mijn man goedkeurend toekeek hoe ik me wist te verhouden tot de mij beschikbare elementen.

Dictatores

Waarom zijn dictators toch altijd mannen! Ik stel me een leven voor als dictatores of dictatrice met een man die ik volledig in de tang heb en een volk dat ik volledig in de tang heb, met personeel dat voor mij buigt en tegenstanders die voor mij vluchten en desnoods heel gemeen door mijn trouwe dienaren in een verschrikkelijke gevangenis worden gezet.

Het komt vast doordat mannen geen kinderen kunnen krijgen. Als mannen kinderen konden krijgen, dan zouden ze het veel te druk hebben met baren, om ook nog dictator te kunnen spelen. Dan zouden ze full time zwanger zijn for the kick of it, maar vooral om hun eigen ultieme wil aan het Leven op te kunnen leggen. Het Leven opleggen aan een geheel nieuw geboren, daarvoor nog niet bestaand wezen – daar kan het onderdrukken van een heel volk onmogelijk tegenop. Ik zucht. En baar nog maar eens een kind.

Een manipuleerbaar wezen

Ik ben een manipuleerbaar wezen met een manipuleerbare geest in een wereld vol manipulerende wezens met manipulerende geesten die uit zijn op manipuleerbare wezens met een manipuleerbare geest. Daarbij ben ik zelf zonder dat ik daar om gevraagd heb ook een manipulerende geest in een manipulerend wezen die voortdurend op zoek is naar manipuleerbare geesten in manipuleerbare wezens. Je zou zeggen, met al die manipuleerbare en manipulerende geesten in manipuleerbare en manipulerende wezens bij elkaar, dat je er dan maar iets gezelligs van moet maken. Als je toch allemaal hetzelfde aan het doen bent. Maar als je zoiets zegt, hoor je al die door-en-door manipuleerbaren en manipulerenden denken: Ja ja, en wat heb ík daar dan aan?

Een enorme slok

Ik nam een enorme slok – die een klein slokje was in een grote wereld met zeeën en oceanen van spiritualiën, ja mijn slok draaide rond in mijn mond, mijn mond die met duizelingwekkende vaart meedraaide met de enorme aarde die om haar reusachtige as tolde door een gigantisch universum in een onaanvaardbaar grote leegte waarin altijd alles om helemaal niets draait.

Een nieuw concept

Achterwaarts...... Mars! schreeuwde de commandant, zich in zijn verstrooidheid niet realiserend dat hij zojuist de wereld een geheel nieuw concept voor het tegemoet treden van conflicten en problemen had verschaft.