papieren helden

Horoscoopmanie

We beginnen elkaars horoscoop te lezen en willen alles kennen wat er te kennen valt. Alsof we er later een groot examen van zullen afleggen. Alsof we een leven lang uit ingewikkelde meerkeuzevragen zullen blijven bestaan en we alleen maar het juiste antwoord willen omcirkelen.

A. Van schorpioenen maken we een werkwoord. Wat het betekent: dit verlangen heeft jouw lichaam nodig.

Heb je als schorpioen een groot doorzettingsvermogen? vraag je. En ik zeg dat ik mezelf vroeger heb genezen van een hoofd dat mijn lichaam verstootte.

B. En er is niets dat ik niet durf, behalve handen hebben die je lichaam willen.

Een steenbok zou volgens een online theorie over steenbokken op astroangels.be planmatig zijn, en dat ben je ook. Maar in het midden van de dag kan de chaos ontploffen waardoor je je keuken vol gekleurde post-its blijft plakken. Er ontstaat een mozaïek aan goede bedoelingen. En C. ik vergeef je alvast alles wat je niet bent, want daarvoor zullen we de liefde gebruiken. We leggen haar over alle gebreken heen als een zachte plaid waaronder we chocomelk zullen drinken.

En soms, zo blijkt, vallen er ook stukken van jezelf buiten de beschrijving van je horoscoop. Dan ontstaat er een tussenland waar je telkens naartoe gaat wanneer je iets niet meer weet. Want het liefst wil je duidelijke handvaten over hoe het leven te leven voor dummies, je wil het liefst een meerkeuzevraag misschien. Maar laten we met een kus beginnen.

D. Laten we beginnen met het juiste antwoord: ik hou van je. Al kan ik me de vraag niet eens meer herinneren.

Meerkeuzevragen

Op de maan is er geen wind, lezen we online. Wat op het internet staat is niet noodzakelijk waar, maar dit willen we geloven. Omdat wij de maan nooit zullen bereiken. Omdat wij slechts de eenvoud willen: pannenkoekenrecepten, boekenkasten volgens kleur ordenen, de lengte van het gras in de tuin net voor het gemaaid moet worden, de houdbaarheidsdata op yoghurtpotten.

Alles vervalt ooit een keertje, maar de maan niet natuurlijk. Twijfel niet, ik blijf leven voor koffie en croissants en boeken. Ik blijf leven voor de seks, voor hoe het orgasme altijd opnieuw in een kamer past. Ik blijf leven voor de kleur van de lucht wanneer de zon de wereld opnieuw vaarwel zegt.

Ik blijf leven voor de liefde, dus vraag ik je: hoe graag zie jij mij?
a. veel
b. veel²
c. minstens tot aan de maan
d. geen van bovenstaande

Ik blijf leven voor dat voorlaatste, maar dat zal ik alleen met de planten op de vensterbank delen, terwijl de wind vanavond de kruinen van bomen aait. Vertel me over die vierkantswortel, vertel me dat voor iets vervalt, het zich eerst vermenigvuldigt. Hoe het eerst altijd meer ruimte van ons vraagt, zodat het lijkt alsof de leegte achteraf blijft groeien.

Vertel me slechts wat het internet niet weet. Geef me het allesomvattende antwoord op een makkelijke meerkeuzevraag. Geef me een woord dat amper ruimte inneemt. Zeg me: ja. Misschien.