papieren helden

de eerste die ooit het heelal aanschouwde was een hond. dit is geen grapje. dit is geschiedenis. de wereld was verwikkeld in een ruimtewedloop. wereldleiders wilden als eerste met een bemande vlucht de maan bereiken. met hun grote, kleine handen waren ze in staat met een tikje de richting van de wereldgeschiedenis te bepalen.

ze haalden een hond van straat en gaven haar een naam: Laika. ze dachten: niet het doel, maar de vondst heiligt de middelen.

stel je voor, te midden van die geschiedenis ben je Laika. hoe je op straat belandde is niet belangrijk. omdat je geen huis hebt, heb je geen rechten. een plek bepaalt wie je bent en mag zijn.

je wordt gevonden door iemand die in eerste instantie in je gelooft, in tweede instantie iets van je nodig heeft. je haalt die twee door elkaar en noemt het liefde. in ruil geef je het enige wat je kent: onvoorwaardelijke trouw.

tijdens de trainingen kun je gemakkelijk aan kleine ruimtes wennen. je bent aangepast aan de overtuiging dat je slechts die ruimte van het leven mag vragen. je blinkt uit. je voelt je eindelijk een hond.

op een dag word je de ruimte in gestuurd. zeven uur lang schrijf je geschiedenis als het eerste levende wezen in de ruimte. je denkt aan alle handen die je geaaid hebben, diezelfde handen die de richting van de wereldgeschiedenis bepalen.

je ruilt het enige wat je nog hebt: je leven. je sterft door stress en oververhitting. net voor je sterft, besef je dat je voor altijd een straathond zult blijven.