papieren helden

1

De aap voelt zich eenzaam. Hij kookt de tralies van zijn kooi al dente, buigt ze uiteen, verlaat de dierentuin. Dag olifanten, dag zebra’s, dag oehoes met de malle oorpluimen!

2

Bij een fruitwinkel in de stad bestelt de aap een banaan. De verkoper geeft hem een glanzend pistool. ‘Dit is geen banaan,’ zegt de aap. ‘Nee, zegt de verkoper, ‘dit is geen banaan.’

3

Bij een supermarkt probeert de aap het nog een keer. De kassière hangt een leren holster om zijn schouders. ‘Daar kun je het pistool insteken, zodat je het niet altijd vast moet houden!’ De kassière spreekt traag en articuleert overdreven. De kassière spreekt alsof de aap een idioot is.

4

Een laatste poging dan. De aap bestudeert de menukaart van het restaurant. ‘Doe mij maar het vanille-ijs met banaan en chocola.’ De ober keert terug met een bord vol kogels. ‘Wat u niet opkrijgt, mag u meenemen in een plastic tas.’

5

Die avond zit de aap hongerig onder een brug. In de dierentuin, denkt hij, waren altijd bananen. Hij bestudeert het pistool. Ontdekt dat de kogels in de kolf passen. Haalt de trekker over, schrikt van de knal. Ziet een hond aan de overkant van de rivier omvallen. Hoe langer de aap in vrijheid leeft, hoe meer hij begrijpt waar het pistool voor is bedoeld. De volgende dag bemachtigt hij een zakje met scheermesjes en vijf bussen scheerschuim.