papieren helden

In dit respectabele circus is luisteren met open monden verboden, herinneren is verboden, het aaien van dieren verboden, staand plassen voor mannen verboden, het geven van koosnaampjes verboden, liefde op het eerste gezicht verboden, dwaas jammeren om het verleden verboden, de slappe lach verboden, het maken van clowneske bewegingen die ons voor paal zetten tegenover de apen verboden, hoop die nu uit jullie harten sijpelt als bedorven melk verboden.

In dit circus, verlaten en leeg als het lichaam van een non, zullen zich scenario's voordoen die zich - om ontelbare redenen - niet af zullen spelen. Wat er zal gebeuren is enkel een valse mogelijkheid door de werkelijkheid vertrapt met haar getrainde voeten. Dit: een spermacel, zwak en zonder wilskracht. Wat zal plaatsvinden is wat mogelijk was als we niet waren geboren. als onze moeders ons op hun bedden hadden laten vloeien als bloedbaden.

Scène 1
circus/ binnen/ de nacht is uitgestrekt, hij imiteert de eeuwigheid

jouw naam loopt op een dun koord
draait zich om zodat ik hem roep
hij zakt in elkaar als een koninkrijk van zand

de joker kijkt vanachter het gordijn

CUT
de eerste scène... nog een keer

jouw naam denkt dat hij de joker is en geboren is
omdat het bloedbad niet heeft plaatsgevonden
ik geef hem zweepslagen en schreeuw: jij bent zelf een bloedbad beest
hij trekt een glitterbloes aan
hij loopt over een dun koord
dan dooft hij als de ogen van Oedipus

hongerige tijgers komen uit hun kooien

CUT
o god, honger is verboden in dit circus

de honger is honger naar de tijd van dingen die niet zijn gebeurd mals onze herinneringen: het gras in de tuin dat scheef hangt en wild jankt
mijn bulderende lach bij jouw grappen over de wereld
hij lachte me uit, keek vanuit de deuropening en vluchtte onze wensen die we beklommen lossen op als versleten huiden

CUT
poëzie is verboden in dit respectabele circus
de eerste scène, nog een keer

je naam werd een schurk telkens als een vrouw hem riep
je naam werd hongerig met de tijgers, hij vergat zijn lessen
en volgde de melk van zijn moeder
hij luistert niet meer naar mij
de nacht ligt op mijn bebloede bed als een onbenullige hagedis
de jokers observeren mijn pijn en mompelen en knipogen
je gezicht ertussen, mompelt en knipoogt
kom laten we het ééns worden
wij, jullie en ik zijn en hebben niet gebaard ^*
ons leven zal een lange poging blijven om de eerste scène te verbeteren
alles gebeurt buiten het circus
terwijl wij nog steeds binnen vastzitten
we moeten de apen in ons scheren, en met onze staarten zwaaien, en op en
neer springen vanwege het drama van onze geboorte en de grap begrijpen
en lang lachen, maar echt lang
en daarna zwijgen
als we in onze lach een stem horen: lachen is verboden!

^* Verwijzing naar soera Al Ichlaas