Vroeger ligt verder dan eerst, vloeit niet meer over in vandaag, is van een grote onvoorstelbaarheid geworden. Dikke punt erachter, streep eronder, wand ertussen, licht uit, deur dicht. Niemand zal toen nog begrijpen. Niemand kan terug.
Geen aanknopingspunt. Wat was is nu extreem verleden tijd.
Op vakantie met de caravan. Water pompte je (zonder handen) met een voetpedaal omhoog. Je had een jerrycan. Daarin hing je een tuinslang. Die tuinslang zag aan de binnenkant groen. Achter je butagaslampjes stopte je asbest plaatjes. Je at zwart verkoold ijs, diepgevroren inktvisringen, modern was chips in plaats van aardappelen.
Mooie tijden. Daar zat een vloeiende lijn in. Misschien zou zelfs alles beter worden.
Wie redt ons nu? Ik ken iemand die de pui uit de voorkant van zijn huis reed.
Deze maand aan de andere kant: Anne Provoost, Derk Fangman, Claartje Chajes, Sanne Kabalt, Valérie Bongaarts, Christine Bax, Floor Tinga, Sara Eelen, Mariëlle Boukens en Boris Rousseeuw.
Met dank aan alle abonnees, iedereen die ons steunt, zo hard met ons meedenkt, bij ons wil horen, ons complimenten geeft, verhalen stuurt, lid is of lid wordt. En iedereen die zijn wasklassiekers kent.
In samenwerking met De Uitsprekerij wordt van elke editie een selectie verhalen verluisterd die te horen zijn op papieren helden en via Storytel.