We staan in de foyer met een glaasje, tussen de twee bedrijven door. Tot zover was het een ramp, maar het kan allemaal nog veel kanten op.
Die scène bij die kist, precies wat het nodig had. De zee was een berg, afgedekt met blauw plastic. Dat personage dat opkwam en gewoon begon. Hij zei het zelfs: ‘Zal ik gewoon beginnen?’
Wat staat er te gebeuren? Het is enerzijds voorspelbaar, maar anderzijds misschien totaal onverwacht.
De jongen met de getuite lippen. De vrouw die al de hele voorstelling een meegroeibed staat te bouwen. De afschriften uit 2020. De gelukwensen voor oude nieuwe jaren. Familie die niet meer met elkaar om kan gaan.
Ontploft de bom of wordt ie nog net onschadelijk gemaakt? En kijken die cheeta’s nou naar ons of kijken wij naar de cheeta’s?
Belangrijk is straks het gevoel bij het verlaten van de zaal.
In deze spannende, hypersensitieve nieuwjaarsaflevering lezen we Ine Boermans, Emma van Hooff, Renske van den Broek, Bernhard Christiansen, Bart Smout, Jolan Bollen, Wouter Degreve, Anke Verschueren, Dorien de Wit en Anne Provoost.
Met dank aan:
Iedereen die ons steunt, zo hard met ons meedenkt, bij ons wil horen, ons complimenten geeft, verhalen stuurt en lid wordt. Deze maand speciale dank aan Jacqueline Smit van Uitgeverij Orlando. En blijf de komende tijd je boeken kopen bij je lokale boekhandel.