Het zal de stilte zijn. Die je hebt tussen de muren van de storm.
Tussen twee golven, tussen twee werelden.
Deze verhalen zijn van voor die acht minuten en zesenveertig seconden. De minuut op de Dam. De eenentwintig seconden van Trudeau. Dat zal het zijn.
In deze verhalen zaten we nog in de pestmodus. De modus van de kleine dingen: niet schelden op het donker, maar een kaarsje aansteken. Een iets te vroeg glas. En nog een.
Nu kruipen we uit onze holen en gaten - half blij, de ogen nog geknepen - en vinden daarbuiten de opstand.
Kleine opstanden hierbinnen: op de bank willen blijven liggen, blijven zitten als iemand anders weggaat, je proberen te herinneren hoe het licht viel, wat zij zei, hoe hij keek, voor een winkel blijven zitten in een verkoelend briesje, de tijd en ruimte nemen om een oude radio minutieus te observeren, niets zeggen over bloed op iemands gezicht, niets zeggen over (...).
Daarbuiten: alles meteen zo groot dat het kijkdoosperspectief wel even prettig was. De woorden betekenen nu het tegenovergestelde. Wat juist nu moest, moet nu misschien juist even niet. Wat al heel lang moest, is nu noodzakelijk en niet te stoppen.
Zo druk als het is, het is stil. De zee ligt verder dan anders. Er is hoop, maar er hangt een nare lucht.
We hebben juni gehaald.
Deze maand zijn onze helden:
Sylvia Hubers, Jente Posthuma, Lena Kurzen, Jeffrey Spalburg, Leonieke Baerwaldt, Rosa Braber, Melissa Knollenburg, Koen Caris, Renée Kapitein, Liedewij Vogelzang, Jelte Nieuwenhuis, Marieke de Groot, Gijsje Kooter, Matthijs Koevoets, studio koebeen, Guillaume Versteeg, Bas Uterwijk, Ilja Keijzer, Rob Kluitenberg, Laurent Ziegler, Neeltje Anita de Rover en De Uitsprekerij.
In samenwerking met De Uitsprekerij wordt van elke editie een selectie verhalen verluisterd die te horen zijn op papierenhelden.nl en via Soundcloud.
Met dank aan:
Iedereen die ons steunt, zo hard met ons meedenkt, bij ons wil horen, ons complimenten geeft, verhalen stuurt en lid wordt. En iedereen die we blijven vergeten.